Po zabiegu mogą pojawić się ból, uczucie zmęczenia czy nudności. Ból w przypadku tego typu zabiegów zazwyczaj jest łagodny. Nadmierne krwawienie i zakażenie mogą wystąpić jako powikłanie jakiegokolwiek zabiegu chirurgicznego. Jest to normalna część procesu gojenia. Dlatego należy utrzymywać nos w czystości i myć ręce, co Ile trwa rekonwalescencja po operacji plastycznej uszu? Po kilku dniach możliwa jest wymiana bandaża na lżejszą opaskę, która unieruchamia ucho w pożądanej pozycji. Po mniej więcej dwóch tygodniach pacjent może udać się do lekarza, by zdjąć szwy. Nie jest to jednak koniec okresu rekonwalescencji. Badania piersi przed operacją plastyczną. Podstawowymi badaniami, jakie zleca się przed operacyjną korektą piersi jest badanie USG oraz badanie mammograficzne (szczególnie ważne w przypadku pań po 45. roku życia). Umożliwiają one wykrycie ewentualnych zmian w piersiach oraz określenie ich charakteru. Jeżeli badania piersi wykażą Wielkość oraz lokalizacja rany operacyjnej czynią bliznę właściwie niewidoczną. Dorośli mogą się udać do domu tuż po wykonaniu otoplastyki. Zabieg trwa około 90 minut. Przez cały czas wykonywania operacji pacjent musi znajdować się w pozycji leżącej, ułożony w konkretny sposób. Konieczna jest zatem pewna współpraca z jego To jedna z najczęściej wykonywanych operacji plastycznych na świecie, zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet, oraz druga po blefaroplastyce najczęściej wykonywana interwencja w obrębie twarzy. Według najnowszych danych ISAPS (Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgii Plastycznej) w 2021 roku wykonano 995 149 zabiegów korekcji nosa na Obecnie są kojarzeni głównie ze swojej obsesji na punkcie operacji plastycznych. Igor i Grichka Bogdanow urodzili się w 1949 roku we francuskiej gminie Saint-Lary. Obaj zgodnie twierdzą, że mają arystokratyczne korzenie – ich przodkowie pochodzą z Rosji i Austrii. Bracia studiowali matematykę stosowaną w Paryżu, ale wsławili się an2p. Zadaniem chirurgii plastycznej jest poprawa lub rekonstrukcja konkretnych obszarów ciała ludzkiego. Zadanie stojące przed chirurgią plastyczną jest ważne. Jej celem jest poprawa samopoczucia pacjenta, który odczuwa dyskomfort związany ze swoim wyglądem. Mimo ingerencji bezpośrednio w tkanki pomaga poprawić u pacjenta postrzeganie samego siebie. Działa również na poczucie własnej wartości. Niestety w niektórych przypadkach kobiety decydują się na operacje zbyt pochopnie, a skutki większości z nich są nieodwracalne. Oto przykłady nieudanych operacji plastycznych! Zobacz także: Dziewczynka, która chce być jak Barbie. Jest uzależniona od operacji plastycznych Wykorzystywanie zwolnienia od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia Jedyne, co Pani grozi, to ustalenie, że wykorzystywała Pani zasiłek chorobowy niezgodnie z przeznaczeniem, co może skutkować utratą zasiłku. Może, nie musi. Tylko gdyby zostało ustalone, że faktycznie wykorzystała Pani zwolnienie niezgodnie z jego celem, utraciłaby Pani prawo do zasiłku. Zgodnie z ustawą zasiłkową: „Art. 17. 1. Ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. 2. Zasiłek chorobowy nie przysługuje w przypadku, gdy zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane. 3. Okoliczności, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala się w trybie określonym w art. 68”. Poddanie się zabiegowi usunięcia żylaków w czasie L4 po zawale serca Przesłanka „wykorzystywania zwolnienia od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia” jest bardzo ogólna. Sposób zachowania się pracownika w okresie niezdolności do pracy obejmuje bowiem czynności zmierzające do osiągnięcia celu leczenia (zwolnienia lekarskiego) i sprzeciwiające się temu celowi. Za zachowanie sprzeciwiające się celowi zwolnienia od pracy należy zaś uważać tego typu postępowanie, które w powszechnym odczuciu jest nieodpowiednie dla osoby chorej i może nasuwać wątpliwości co do rzeczywistego stanu zdrowia ubezpieczonego. W Pani sytuacji mogą się nasuwać wątpliwości co do wiarygodności zwolnienia, czy odpowiada ono rzeczywistości. Tę wiarygodność może podważyć poddanie się zabiegowi. Ale nie musi. Jeśli zabieg był zapowiedziany, zaplanowany wcześniej lub wykonany ze względów medycznych, nie spowodował wydłużenia niezdolności do pracy w związku ze schorzeniem pierwotnym, a także jeśli to schorzenie pierwotne faktycznie miało miejsce i powodowało niezdolność do pracy – powinna się Pani wybronić od zarzutu. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Duży biust, pełne usta, twarz bez jednej zmarszczki - ideał lansowany przez media to marzenie wielu kobiet. Aby się do niego zbliżyć, wiele kobiet decyduje się na operacje plastyczne. W wielu przypadkach motywacją do zrobienia sobie operacji plastycznej jest potrzeba dostania lepszej pracy, zwiększenia pewności siebie lub za wszelką cenę zatrzymania partnera u swego boku. Operację plastyczną najlepiej zrobić w gabinecie istniejącym od lat i z wyrobioną renomą Spis treściOperacja plastyczna czy Photoshop?Robię sobie operację, żeby dostać lepszą pracęOperacja plastyczna poprawiła moje życie seksualneMężczyźni decydują się na ginekomastięDzieci najczęściej operują uszyKiedy lekarz odmawia przeprowadzenia operacji plastycznej?Uzależnienie od operacji plastycznychOperacje plastyczne domowej robotyOfiary operacji plastycznych Ponad 80 proc. kobiet chciałoby zmienić coś w swoim wyglądzie. Wiele z nich deklaruje także, że gdyby nadarzyła się okazja, np. zastrzyk gotówki, chętnie oddałyby się w ręce chirurga plastycznego. O tym, że nie są to tylko puste deklaracje, można się było przekonać podczas castingów do programów oferujących operacje plastyczne. Do projektów zgłaszają się setki tysięcy kobiet. Chętnych jest znacznie więcej niż w przypadku innych programów typu reality show. Determinacja do poprawienia mankamentów urody bywa tak silna, że kobiety gotowe są poddać się zabiegom na oczach całej Polski. – Polacy przekonali się, że operacje plastyczne nie są tak straszne, jak się kiedyś mówiło, i że nawet znaczne poprawienie swojego wyglądu jest możliwe – mówi dr Andrzej Sankowski, chirurg plastyczny. Jakie są realne zalety i niebezpieczeństwa poprawiania urody przy użyciu skalpela? Operacja plastyczna czy Photoshop? Po emisji programów o operacjach plastycznych do klinik zaczęły trafiać nie tylko kobiety znane z pierwszych stron gazet, ale także zwykłe gospodynie domowe. Naprzeciw tym, które chcą poprawić mankamenty urody, wyszły banki, proponując specjalne kredyty na zrobienie operacji plastycznej. Kobiety zaczęły się zapożyczać, by spełnić marzenie o większych piersiach czy mniejszym nosie. Jednak nie tylko telewizyjne pokazanie operacji plastycznych przyczyniło się do wzrostu zainteresowania zabiegami. Świat opanowany został przez kult piękna i młodości. Z okładek czasopism i filmowych ekranów spoglądają piękne kobiety, których czas wydaje się nie imać. Taki jest dzisiejszy ideał urody, a panie pragną mu dorównać. Nie wszystkie jednak zdają sobie sprawę z tego, że każde zdjęcie, jakie pojawia się w prasie, jest poddane obróbce przez program komputerowy, który nawet z osoby z nadwagą może uczynić miss fitnessu. – Pisma kobiece napędzają nam dużo pacjentek – mówi dr Sankowski. – Kobiety porównują się z paniami przedstawianymi w prasie, która lansuje jeden typ sylwetki i urody, i też chcą tak wyglądać. Zdarza się, że pacjentki przychodzą ze zdjęciem wyciętym z gazety i chcą taki sam nos, choć z daleka widać, że zdjęcie jest komputerowo poprawiane. Robię sobie operację, żeby dostać lepszą pracę Prawda jest też taka, że w dzisiejszym świecie osoba starzejąca się lub mniej atrakcyjna fizycznie ma znacznie mniejsze szanse na karierę zawodową. Pracodawcy wolą zatrudniać osoby młodsze, z lepszą prezencją – takie budzą większe zaufanie. One też mają znacznie większe szanse na awans niż ich starsze lub mniej atrakcyjne koleżanki. Standardem jest już dopisywanie do ogłoszenia o pracę formułki o CV ze zdjęciem. Zatrudniający często kieruje się tym pierwszym wrażeniem przy wstępnej eliminacji kandydatów. Jeśli ma do wyboru zatrudnienie dwóch osób z podobnymi kwalifikacjami, jest niemal pewne, że wybierze tę atrakcyjniejszą. Nie bez przyczyny uroda kojarzona jest z sukcesem. Dr Sankowski przyznaje, że do jego kliniki trafiają osoby, które poprzez korektę wyglądu chcą zwiększyć swoje szanse na rynku pracy. I rzeczywiście, według badań Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgów Plastycznych 73 proc. kobiet sądzi, że atrakcyjny wygląd to duży atut. Polki są podobnego zdania i chętnie poddają się korekcji niedoskonałości, które mają zwiększyć ich pewność siebie i uczynić konkurencyjnymi w walce o stanowisko. Taka sytuacja nie jest jednak nowością naszych czasów. Owszem, kult piękna jest dziś znacznie większy, niż przed laty, ale badania wykazują, że osoby atrakcyjne są podświadomie faworyzowane. Nawet niemowlęta na dłużej skupiają spojrzenie na osobie o symetrycznych rysach twarzy, małym nosie i dużym uśmiechu niż na osobach postrzeganych przez nas jako mniej urodziwe. Wyniki badań psychologicznych nie pozostawiają wątpliwości: umiłowanie do piękna mamy zakodowane w genach. Ludziom ładnym z góry przypisujemy pozytywne cechy. Wystarczy jeden rzut oka, by podświadomie ocenić, że dana osoba jest inteligentna i dobroduszna, a inna, może mniej urodziwa, wydaje się być mniej wrażliwa. Te stereotypy silnie utrwalone zostają w dzieciństwie. Baśnie obfitują w wizerunki pięknych i dobrych księżniczek oraz ich brzydkich, a co za tym idzie – złych macoch. Ale bezwzględna gonitwa za pięknem trwa nie od dziś. Już w X wieku Chinki bandażowały sobie stopy, łamiąc kości śródstopia, by osiągnąć mniejszy, bardziej ceniony w tej kulturze, rozmiar buta. Równie bolesne, choć mniej drastyczne, było noszenie aż do początków XX wieku niezwykle ciasnych gorsetów utrudniających oddychanie, wręcz deformujących klatkę piersiową. Operacja plastyczna poprawiła moje życie seksualne Dziś kobiety najczęściej powiększają sobie piersi. Większość pań, które poddają się zabiegowi, jest po 20. roku życia. Ogromnym zainteresowaniem cieszy się też zmniejszanie lub prostowanie nosów – na te operacje decydują się kobiety w każdym wieku. Do gabinetów chirurgów plastycznych zgłasza się również wiele pań, które chcą wygładzić zmarszczki (najwięcej pacjentek jest po 30. i 40. roku życia), oraz takich, które pragną odessać tłuszcz z ud i brzucha (niezależnie od wieku). Coraz popularniejsze stają się także operacje plastyczne w miejscach intymnych. Z pomocą chirurga można dziś nawet „odzyskać” dziewictwo. Mężczyźni decydują się na ginekomastię Do chirurgów plastyków coraz częściej zgłaszają się również mężczyźni. Choć nadal są w mniejszości – stanowią ok. 10 proc. pacjentów – to jednak można spodziewać się, że ta liczba będzie się zwiększać. W klinikach często pojawiają się mężczyźni cierpiący na ginekomastię, czyli powiększone piersi. Panowie chętnie także prostują nosy oraz – głównie po 30., 40. roku życia – zmniejszają obwód w pasie. Dużym zainteresowaniem cieszy się też korekta opadających powiek. Dr Sankowski przyczyn zainteresowania chirurgią plastyczną wśród mężczyzn upatruje w młodym wieku ich partnerek. Wielu z nich nie chce odstawać od nich wyglądem. Ponadto panowie także chcą zwiększyć swoje szanse na rynku pracy. Dzieci najczęściej operują uszy W sezonie komunijnym głośno było o prezentach w postaci chirurgicznej korekty odstających uszu. Dr Sankowski przyznaje, że tacy pacjenci nie należą do rzadkości. Do gabinetów zgłaszają się rodzice z dziećmi, których wygląd zaczyna być przyczyną problemów z rówieśnikami. Mają z tego powodu kłopoty w szkole, czują się nieakceptowane. Ta sytuacja źle odbija się na ich psychice. Wówczas operacja może pomóc dziecku w budowaniu dobrych relacji z kolegami i wyższej samooceny. Kiedy lekarz odmawia przeprowadzenia operacji plastycznej? Dr Sankowski podkreśla, że choć nieczęsto, to jednak zdarzają się odmowy wykonania zabiegu. Szacuje się, że statystyczny lekarz odmówił wykonania zabiegu u 12 proc. pacjentów. Przyczyną takiej odmowy może być stan zdrowia pacjenta, bo osoba, która chce poddać się operacji, musi być zupełnie zdrowa. Aby to zweryfikować, należy wykonać wiele badań. Nawet niewyleczony ząb może być przeszkodą. Powodem odmowy może być także kondycja psychiczna pacjenta. Jednymi z najbardziej jaskrawych przypadków są osoby chore na dysmorfofobię, czyli obsesyjny lęk przed brzydotą. W świadomości chorego niewielkie defekty urody urastają do rangi potwornych deformacji, z którymi nie potrafi on żyć. Ratunku szuka w operacjach plastycznych, ale w rzeczywistości nawet seria zabiegów nie przyniosłaby mu ulgi. „Marzę o powiększeniu piersi. Wiem, że ta operacja zupełnie odmieniłaby moje życie, bo mały rozmiar to mój największy problem” – fora internetowe pełne są tego rodzaju wpisów. Często pacjenci po zabiegu oczekują zbyt wiele. Sądzą, że wraz z powiększeniem biustu czy odessaniem tłuszczu ich życie zupełnie się odmieni. Liczą na to, że po operacji plastycznej dostaną lepszą pracę, zatrzymają przy sobie partnera, wzrośnie ich poczucie własnej wartości. Dla osób z tak dużymi oczekiwaniami konfrontacja z rzeczywistością może okazać się bardzo bolesna. Operacja nie rozwiązuje bowiem problemów osobistych. Owszem, może pomóc w odzyskaniu pewności siebie i zdarzają się przypadki, kiedy np. korekta nosa, który przez lata był powodem kompleksów, daje ogromny zastrzyk wiary we własne możliwości, co otwiera kolejne drzwi. Może być bodźcem stymulującym do działania i osiągania wybranego celu. Zabieg nie zmieni jednak charakteru pacjenta i jeśli na co dzień jest nieśmiały i zachowawczy, jest bardzo mało prawdopodobne, że nagle stanie się przebojowy. Podobnie będzie z partnerem – większy biust nie zatrzyma jego uczucia. Wówczas to pacjent przeżywa ogromny zawód, który bardzo często prowadzi do depresji. Do lekarza należy trudne zadanie, by rozpoznać prawdziwą motywację osoby chcącej poddać się operacji i uświadomić jej, że jej oczekiwania są zbyt wysokie. W USA prowadzone są specjalne terapie dla kobiet, którym operacje plastyczne nie dały zamierzonego efektu, wpędzając je w depresje. Uzależnienie od operacji plastycznych Niestety, gdyby zabiegi były tańsze, prawdopodobnie uzależnienie od nich stałoby się nową chorobą cywilizacyjną. Są pacjentki (w zdecydowanej większości kobiety), które nie potrafią poprzestać na jednym zabiegu. W dążeniu do perfekcji i ideału zatracają siebie, wpadając w sidła uzależnienia. – Z operacjami plastycznymi jest jak z remontem mieszkania: gdy zmieni się jedna rzecz, pozostałe dopasowuje się do tej zmiany – zauważa dr Sankowski. Często osoby te nie potrafią dostrzec granicy, za którą efekty zabiegów stają się karykaturalne. We własnym postrzeganiu ciągle są niedoskonałe. Uzależnienie od operacji plastycznych jest chorobą taką samą jak uzależnienie od hazardu czy narkotyków i tak jak w przypadku innych uzależnień wiąże się z brakiem akceptacji samego siebie. Dobry chirurg plastyczny powinien dostrzec problem i skierować pacjentkę na specjalistyczne leczenie. Operacje plastyczne domowej roboty Ale uzależnienia to nie jedyne ryzyko związane z operacjami plastycznymi. Wielkim zagrożeniem są powstające jak grzyby po deszczu nieprofesjonalne „kliniki”, korzystające z braku ścisłych uregulowań odnośnie do tego, kto może zajmować się poprawianiem wyglądu. Placówki tego typu oferują wstrzykiwanie botoksu czy kwasu hialuronowego, a nawet bardziej inwazyjne zabiegi, pomimo że osoby, które to robią, nie mają wykształcenia medycznego. Kusząc niższymi cenami i kryptoreklamą na forach internetowych, naciągają pacjentki, co często ma tragiczne skutki. Rozwija się również tzw. kosmetyka estetyczna, która często żeruje na naiwności, a przede wszystkim niewiedzy kobiet. Dr Sankowski podkreśla, że nieraz miał do czynienia z kobietami oszpeconymi przez nieprofesjonalne, czasem robione wręcz w domowym zaciszu „zabiegi”, a takie szkody naprawić jest bardzo trudno. Nierówne, bezkształtne piersi, źle wstrzyknięty botoks tworzący guzy – to tylko niektóre z zagrożeń, na jakie narażone są osoby oddające się w ręce ludzi bez wykształcenia medycznego. Owszem, nawet w najlepszych klinikach czasem mogą zdarzyć się nieudane operacje. Są to jednak przypadki niezwykle rzadkie. Ofiary operacji plastycznych Media prześcigają się w pokazywaniu ofiar operacji plastycznych. Niestety, najczęściej są to kobiety uzależnione, potrzebujące specjalistycznej pomocy. Jocelyn Wildenstein, aby zatrzymać przy sobie męża, postanowiła przejść serię zabiegów, które miały upodobnić ją do... kota. Mąż i tak odszedł, ale ona nadal poddaje się operacjom, które stworzyły z niej potwora. Ogromne kontrowersje wywołała także fanka Angeliny Jolie – przeszła wiele operacji, by upodobnić się do idolki. To jednak nie wszystko – tak samo jak Angelina, zapragnęła licznego potomstwa, więc poddała się zabiegowi in vitro, by począć ośmioraczki. miesięcznik "Zdrowie" Joanna Andrzejewska | Konsultacja: dr n. med. Andrzej Sankowski, specjalista chirurgii plastycznej Jeszcze nie tak dawno operacje plastyczne kojarzyły się z gwiazdami estrady, kina i wydawały się nieosiągalne dla osób spoza tzw. showbiznesu. Dziś z korekty nosa, uszu, liposukcji czy operacji biustu korzystają po prostu osoby zainteresowane szeroko rozumianą zmianą (poprawą) wyglądu. Chirurgia plastyczna nie jest już zarezerwowana tylko dla „wybranych”, ale należy pamiętać, że wciąż są to poważne operacje, które wiążą się z pewnym ryzykiem, mogą nieść ze sobą określone efekty uboczne, a nawet powikłania. Plastyka brzucha, lifting czy liposukcja nie różnią się aż tak bardzo od standardowych zabiegów chirurgicznych znanych nam ze szpitali. Każda ingerencja chirurgiczna to naruszenie ciągłości tkanek, konieczność zastosowania określonych procedur anestezjologicznych. Dodatkowe ryzyko wynika z konfrontacji oczekiwań pacjentów z realnymi rezultatami. Nie da się uniknąć efektów ubocznych wynikających ze specyfiki rekonwalescencji, nie można też wykluczyć powikłań, które na szczęście należą do rzadkości. Wielu problemom można oczywiście zapobiegać np. stosując się do zaleceń lekarza, poważnie podchodząc do każdego etapu – przed i po operacji plastycznej. Przygotowanie do operacji plastycznej Na rezultaty zabiegów ogromny wpływ ma odpowiednie podejście do operacji plastycznej przed i po. Wywiad, badania, zastosowanie się do zaleceń lekarza to podstawa. Na przygotowanie pacjenta składają się przede wszystkim konkretne i wyczerpujące rozmowy z chirurgiem, zestaw badań oraz postępowanie przed samym zabiegiem. Konsultacja, wywiad lekarski, informacje o specyfice zabiegu Wybór kliniki i lekarza to kluczowa decyzja jeśli chodzi o operacje plastyczne. Warto brać pod uwagę różne źródła wiedzy – od profesjonalnych opisów i porad, po opinie i wypowiedzi np. na forach, ze strony innych pacjentów. Pamiętajmy o tym, że wśród chirurgów plastycznych mamy pewną specjalizację, a zatem nie zawsze lekarz, który przeprowadzał udaną plastykę brzucha u przyjaciółki, będzie najlepszym kandydatem do wykonania liftingu powiek. Zdecydowanie nie należy szukać okazji, najtańszych rozwiązań, na szali kładziemy przecież zdrowie, życie i wygląd. Po podjęciu bardzo ważnej decyzji, czyli wyborze kliniki i lekarza, należy dać sobie czas na rozmowy, spotkania i w 100% uczciwie podejść do wywiadu lekarskiego. Otwartość, szczerość musi działać w dwie strony. Pacjent odpowiada na wszystkie pytania, a lekarz rewanżuje się kompleksową informacją na temat specyfiki zabiegu, realności oczekiwań, ewentualnych zagrożeń, powikłań, efektów ubocznych i przebiegu rekonwalescencji. Pacjent ma prawo wiedzieć jakie ryzyko niesie ze sobą wybrana przez niego korekta, a lekarz musi poznać jego medyczną przeszłość i obecny stan (przyjmowane leki, przebyte choroby, operacje, skłonności dziedziczne itp.). Po wstępnych konsultacjach warto dać sobie czas na przeanalizowanie wszelkich za i przeciw – pamiętajmy bardzo często operacja plastyczna nie wynika z medycznych przesłanek, nie jest koniecznością tylko wyborem. Badania i plany przed operacją Przed samym zabiegiem lekarz wykonuje komplet fotografii obszaru, który będzie operowany, będzie to istotna część dokumentacji medycznej. Niezbędne są także określone badania, jak przed każdą ingerencją chirurgiczną. Są to podstawowe badania krwi: grupa krwi, OB., morfologia, jonogram, glukoza na czczo, badania krzepnięcia krwi (APTT, INR, PT ), oznaczenie we krwi HBS, anty-HCV, anty-HIV, pacjenci po 40 roku życia, przed zabiegiem w znieczuleniu ogólnym muszą wykonać RTG klatki piersiowej i EKG. W razie konieczności lekarz może zlecić dodatkowe badania kwalifikujące do danego zabiegu chirurgicznego. Zalecenia przed zabiegiem Pacjent musi przygotować się odpowiednio do operacji plastycznej – zastosować się do następujących zaleceń: nie palić tytoniu co najmniej 2 tygodnie przed operacją, nie pić alkoholu na 72 godziny przed operacją, nie jeść ani pić, nie żuć gumy na co najmniej 6 godzin przed operacją (w przypadku znieczulenia ogólnego), nie stosować narkotyków w żadnej postaci, nie przyjmować leków zaburzających krzepnięcie krwi na 10 dni przed operacją (mogą powodować nadmierne krwawienie podczas i po zabiegu), zaleca się wykonanie szczepień ochronnych przeciw WZW (najpóźniej 6 tygodni przed zabiegiem), poinformować o lekach przyjmowanych z powodu choroby przewlekłej i omówić ich zażycie z lekarzem oraz z anestezjologiem. Przeciwwskazania do operacji plastycznych Mimo coraz szerszej dostępności zabiegów z zakresu chirurgii plastycznej są pewne przeciwwskazania, które niestety wykluczają możliwość przeprowadzenia wymarzonego zabiegu. Są to w szczególności: ogólny zły stan zdrowia, np. niekontrolowane nadciśnienie tętnicze, niestabilna cukrzyca, nadczynność lub niedoczynność tarczycy, zaburzenia hormonalne, zaburzenie krzepnięcia krwi itp., obecna lub niedawno przebyta infekcja (uwaga na „zwykłą” opryszczkę), choroby opóźniające, utrudniające gojenie się ran, skłonność do blizn przerostowych i tzw. keloidów, ciąża, karmienie piersią, choroby psychiczne bez wymaganej opinii psychiatry. Warto wiedzieć, że przeciwwskazaniem jest też nierealistyczna wizja pacjenta, jeśli chodzi o aspekt przed i po operacji plastycznej. Dlatego tak ważne są spotkania i rozmowy poprzedzające zabieg, które pokazują lekarzowi jak pacjent wyobraża sobie jego efekty. Rekonwalescencja – postępowanie po zabiegu Postępowanie po operacji plastycznej ma ogromny wpływ na jej rezultaty, uniknięcie ryzyka powikłań i niepożądanych efektów ubocznych. Przebieg rekonwalescencji jest uzależniony od specyfiki zabiegu, a także od indywidualnych cech pacjenta. Począwszy od wrodzonych predyspozycji do gojenia i regeneracji, przez nastawienie psychiczne i przestrzeganie zaleceń. Ogólne zasady postępowania po zabiegu mówią aby: dbać o organizm, unikać ryzyka infekcji, przeziębień itp., unikać wzmożonej aktywności fizycznej, forsownych ćwiczeń przez co najmniej 6 tygodni, nie korzystać z solarium nie opalać się na słońcu przez co najmniej 3 miesiące, stosować się do ustnych i pisemnych instrukcji przekazanych po zabiegu. W przypadku niektórych operacji plastycznych pacjent odczuwa np. większy dyskomfort ruchowy, ból i musi stosować opatrunki uciskowe, masaże (np. plastyka brzucha, liposukcja). Inne wiążą się z widocznymi efektami ubocznymi (przejściowymi) – i tak np. lifting powiek czy korekta nosa nie generują takich dolegliwości bólowych, ale ślady ingerencji chirurgicznej są widoczne nawet przez kilka tygodni. Przestrzeganie zaleceń zdecydowanie przyspiesza i ułatwia procesy gojenia oraz regeneracji organizmu. Skutki uboczne i powikłania Operacja plastyczna wiąże się zatem z oczywistym ryzykiem powikłań, a także niesie ze sobą nieuniknione efekty uboczne. W przypadku zabiegów z zakresu chirurgii plastycznej nie da się praktycznie uniknąć blizn, które chirurg stara się jak najlepiej ukryć, z reguły skutecznie. Wśród efektów pooperacyjnych są też zasinienia, obrzęki, które przy udanych zabiegach ustępują po ok. 2-4 tygodniach. Dla wielu osób efektem ubocznym, trudnym do zaakceptowania, jest sama rekonwalescencja i wiążący się z nią czas oczekiwania na upragnione rezultaty. Opinie pacjentów są zgodne – stres towarzyszący „dochodzeniu do siebie” bywa największym wyzwaniem. Nie można także pominąć bólu, szczególnie przy rozległych, inwazyjnych zabiegach. Nie lada problemem jest też sytuacja, w której okazuje się, że rezultat operacji nie jest zadowalający. Powikłania po operacjach plastycznych O ile efekty uboczne są z reguły przejściowe, o tyle powikłania pooperacyjne mogą stanowić poważny problem, a nawet zagrożenie dla wyglądu, zdrowia i życia pacjenta. Niestety medycyna nie daje nam nigdy stuprocentowej gwarancji udanego zabiegu. Chirurg, anestezjolog, ale także pacjent muszą być przygotowani na taką ewentualność. Dotyczy to zarówno przebiegu operacji, jak i okresu rekonwalescencji oraz rezultatów operacji. Wśród poważnych powikłań wymienia się reakcje na znieczulenie i leki (mdłości, wymioty, bóle, desaturacja, a nawet zgon itp.), zakrzepy, krwotoki, infekcje, utrudnione gojenie ran operacyjnych, widoczne blizny, przy zabiegach z zakresu chirurgii twarzy – uszkodzenie nerwu twarzowego (tymczasowe bądź nieodwracalne), zablokowanie dróg oddechowych, operacja biustu to np. ryzyko pogrubienia dookoła implantu i zwiększenie twardości piersi. Czy można uchronić się przed powikłaniami i efektami ubocznymi? Wybór renomowanej kliniki i doświadczonego chirurga to podstawa, jeśli chodzi o ograniczenie ryzyka powikłań oraz niepożądanych efektów ubocznych. Istotne znacznie ma każdy etap – konsultacje, badania, wywiad, odpowiednie wyposażenie i kwalifikacje zespołu medycznego, rekonwalescencja (konkretne zalecenia oraz ich przestrzeganie). Czas poświęcony na rozmowy, odpowiedzi na wszystkie pytania, sprecyzowanie oczekiwań pacjenta oraz rezultatów zabiegu, to również ważny element. Pamiętajmy, że specyficznym efektem ubocznym może być rozczarowanie wynikiem operacji. Dlatego w przypadku zabiegów z zakresu chirurgii plastycznej zawsze należy stawiać na jakość, warto poznać opinie, a także profesjonalne rekomendacje środowiska medycznego. Finansowanie operacji plastycznych – MediRaty Kredyt na leczenie, finansowanie usług medycznych to opcja, która ma coraz więcej zwolenników. Szczególnie w przypadku procedur medycznych i zabiegów, które są bardzo kosztowne albo nie refunduje ich NFZ, tak jak ma to miejsce w przypadku większości zabiegów plastycznych, estetycznych. System MediRaty pozwala na pokrycie wysokich kosztów bez narażania domowego budżetu na szwank. Zaletą są tu przyjazne dla pacjenta procedury, wystarcza zdolność kredytowa, a formalności można przeprowadzić online albo telefonicznie. MediRaty to nie tylko kredyt na leczenie, ale także szeroka baza prywatnych klinik w całej Polsce oraz możliwość sfinansowania usług medycznych w placówkach partnerskich i takich, które nie mająumowy z operatorem systemu ratalnego. Szczegółowe informacje dostępne na stronie – Redakcja poleca: Po plastyce piersi sprawdzą się proponowane przez nas wygodne, specjalistyczne biustonosze pooperacyjne. Dedykowane są one kobietom po powiększaniu i zmniejszaniu piersi, a także po zabiegu ich podnoszenia (mastopeksji). Proponowana przez nas bielizna pooperacyjna jest przemyślana w każdym, nawet najmniejszym detalu. Haftki, suwaki i inne zapięcia umieszczone są z przodu, by umożliwić łatwe zakładanie i zdejmowanie biustonosza po operacji, gdy pacjentki borykają się z ograniczoną mobilnością. Co więcej, produkty zostały wykonane z delikatnych dla skóry materiałów, dzięki czemu nie powodują podrażnień oraz uczucia dyskomfortu. W niektórych modelach wykorzystano nanocząsteczki srebra, które nie tylko hamują rozwój bakterii, ale też przyspieszają proces gojenia się rany. W asortymencie posiadamy bieliznę pochodzącą od cenionych na rynku europejskim producentów. Współpracujemy z takimi markami jak Carefix, Lipoelastic, Amoena oraz Anita. Produkty dostępne są w uniwersalnej kolorystyce, tj. w czerni, bieli i ecru.

kaja po operacji plastycznej